Messier 42 to chyba jeden z najczęściej fotografowanych obiektów nieba głębokiego. Zimowe i jesienne obiekty choć teoretycznie łatwo dostępne w praktyce są trudne do “złapania” ze względu na permanentny brak pogody. No a jak już się jej trochę robi to kto żyw celuje właśnie w Kompleks Mgławic w Orionie. Tym razem było bardzo szybko bo to 25 klatek po 45 sekund przy Iso1250. Newton GSO200/1000, korektor comy Baader MPCC III.

Wielka Mgławica w Orionie (krócej: Mgławica Oriona, znana również jako Messier 42, M42 lub NGC 1976) – najjaśniejsza mgławica dyfuzyjna na niebie, widoczna nieuzbrojonym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona, na południe od jego Pasa. M42 jest odległa od Ziemi o 1344±20 lat świetlnych i stąd jest najbliższym nam obszarem gwiazdotwórczym. Ma średnicę około 30 lat świetlnych.

Mgławica jest jednym z najpopularniejszych obiektów obserwacji i badań, zarówno przy użyciu instrumentów naziemnych, jak i teleskopów kosmicznych. Mgławica Oriona jest częścią kompleksu mgławic znanego jako Obłok Molekularny w Orionie.

Wokół gwiazd mgławicy zaobserwowano dyski protoplanetarne, brązowe karły, turbulentne przepływy wielkich ilości gazu oraz efekty fotojonizacyjne. (Wiki)