To jedno z pierwszych zdjęć w pełni wykorzystujących potencjał nowej tuby ze stajni Takahashi.

Gromada Herkulesa (znana również jako Messier 13, M13 lub NGC 6205) – gromada kulista w gwiazdozbiorze Herkulesa. Została odkryta w 1714 roku przez Edmunda Halleya. 1 czerwca 1764 roku Charles Messier dodał ją do swego katalogu jako M13.
M13 jest gromadą o średnicy około 145 lat świetlnych i znajduje się w odległości 25,1 tysiąca lat świetlnych od Ziemi[1]. Jako obiekt o jasności 5,8 magnitudo, zajmujący na niebie obszar 20 minut kątowych, Gromada Herkulesa jest widoczna nieuzbrojonym okiem tylko w bardzo sprzyjających warunkach. Za pomocą teleskopu o aperturze 100 mm można rozróżnić pojedyncze gwiazdy[4]. Jest największą i najjaśniejszą gromadą kulistą północnej półkuli nieba[5]. W jądrze znajdują trzy połączone ciemne pasma zwane Śmigłem[6].
Zawiera kilkaset tysięcy gwiazd, być może nawet około miliona.
W pobliżu, 28 minut kątowych na północny wschód, widoczna jest galaktyka NGC 6207. (Wiki)